معرفی گیاه خار شتر ايراني
نام علمي : Alhagi persarum
.jpg)
گياهي متعلق به خانواده نخود كه ارتفاع آن به حدود يك متر مي رسد. ريشه ی آن بسيار عميق و تا نقاط مرطوب زمين فرو مي رود. ميوه آن نيام بندبند است. دانه های آن در ابعاد ارزن و به رنگ سرخ است. از این گیاه ماده ای قندی به نام «ترنجبین» به خارج ترشح می شود. که خاصیت دارویی دارد و این گیاه به فراوانی در حاشیه کویر خوروبیابانک می روید. مزرعه چاه افضل در حومه چاه ملک بیشتر ار مناطق دیگر این گیاه می روید به طوری که کویر اطراف این مزرعه پوشیده از این گیاه است. فصل گلدهی آن در شهرستان خورویبانک اردیبهشت ماه است عسل آن اگر با گلهای دیگر همراه نباشد سفید رنگ می باشد. این گیاه به صورت خودرو در بیرون و حاشیه کویر میروید. عسل این گیاه که در هوای پاک کویر برداشت می شود و هیچ گونه سمپاشی روی آن انجام نمی شود کاملاً ارگانیک میباشد
خواص دارويي :
روغن برگ گياه براي دردهاي روماتيسمي بسيار مفيد می باشد. خارشتر براي دفع سنگ كليه ومثانه بسيار مفيد بوده و مورد استفاده قرار ميگيرد.
خارشتر جهت تعلیف دام:
از زمان های گذشته خارشتر برای تعلیف دام مورد استفاده قرار میگرفت به این صورت که گوسفند و بز و شتر را مستقیماً به خارزار میبردند و حیوانات مستقیماً از شاخه و برگ و گل و بذر آن استفاده می کردند و یا این که کشاورزان خارشتر را جمع آوری و پس از خشک شدن آنها را در محلی به نام گاش یاآغل می گذاشتن تا مورد استفاده دام قرار گیرد. به این شکل دام فقط می توانست از برگ آن اگر مانده بود و غلافهای بذر آن استفاده کند و اکثر قسمت های آن که خشبی بود غیر قابل استفاده بود.اما در شرایط خشکسالی مردم دست به ابتکار جالبی زدند خارشترها را در مرحله گلدهی جمع آوری میکردند و در یک مکان خرمن مینمودند و پس از خشک شدن توسط خرمنکوب خرد می نمودند.سپس خارشتر خرد شده را به انبارهای علوفه منتقل مینمودند وبه مرور استفاده می کردند. روش استفاده به این طریق بود که کاه خارشتر را مرطوب ومقداری هم سبوس به آن اضافه میکردند. از نظر پروتئین با یونجه برابری مینمود.
تولید نهال خارشتر:
خارشتر به آسانی توسط بذر تکثیر می گردد. برای این کار لازم است در شهریور ماه غلاف های بذر را جمع آوری نمود و بذور را از غلاف جدا نمود. در پائیز گلدان های پلاستیکی را با ترکیبی از خاک رس و شن و کود حیوانی پر نمایند ابعاد گلدانها 15در 25 کفایت می کند.سپس در هر گلدان 3 الی 4 بذر ریخته و روی بذر را با یک لایه یک سانتیمتری شن بپوشانند. چون خارشتر به سرما حساس است و در فصل سرما خزان دارد در نتیجه برای تولید نهال نیاز به گلخانه می باشد تا نهال ها در اول اسفند ماه برای انتقال آماده گردند.
انتقال نهال خارشتر به عرصه:
نهال های تولید شده را باید از اول تا پایان اسفند ماه به عرصه منتقل نمود و در روی تپه های شنی و دامنه ها وسایر مناطق برداشت به فاصله 50 در 50 کشت نمود و به فواصل 10 روز به مدت شش ماه آبیاری نمایند. پس از گذشت شش ماه خارشتر مستقر خواهد شد و نیازی به آبیاری نمیباشد.
